شناخت اصلاحطلب واقعی
مقوله اصلاحات از جمله واژگانی است که به جهت گستره معنایی آن مورد سوءاستفاده فراوانی واقع شده است. به تعبیر قرآن حتی کسانی که در زمین فساد میکنند وقتی به آنها گفته میشود فساد نکنید در جواب میگویند که ما فقط در حال اصلاح کردن هستیم (قالوا انما نحن مصلحون). بنابراین سؤال اصلی در اینجا این است که ملاک تشخیص اصلاح طلب و اصلاحگر واقعی از غیرواقعی چیست؟ و چگونه میتوان آنان را از یکدیگر تمییز داد؟ مقاله حاضر در مقام تبیین این موضوع است که بر اساس تحقیقات به عمل آمده واژه اصلاحات با سایر مقولههای ارزشی ارتباط تنگاتنگ دارد و اصلاح طلب و اصلاحگر واقعی کسی است که در سایر مفاهیم ارزشی مانند توبه، عمل صالح، تقوی، ایمان، اخلاص و ... بتواند التزام عملی داشته و خود را مزین به آنها بنماید. اینک با هم مطلب را از نظر میگذرانیم.
جایگاه و اهمیت اصلاحات
یکی از واژگان و اصطلاحاتی که کاربرد
بسیار فراوانی یافته و در سالهای اخیر به سبب تحولات سیاسی گسترش رو به افزایش
داشته، اصلاحات است. این واژه یکی از اصطلاحات قرآنی و اسلامی است که در قرآن نیز
کاربرد بسیار داشته و در معانی چندی به کار رفته است. ظرفیت بسیار بالای این واژه
و اصلاح قرآنی این امکان را به گوینده میبخشد تا بتواند مفاهیم چندی را با آن
منتقل سازد. در روایات و سنت اسلامی این واژه نقش بسیار حساسی را در اندیشه اسلامی
ایفا کرده است. به طوری که نمود و تجلی کامل آن را در نهضت امام حسین (ع) میتوان ردگیری
و شناسایی کرد. آن حضرت در تحلیل و تبیین هدف نهضت خود ضدحکومت غاصب و باطل یزیدی
و خلافت اموی به مسئله بازسازی در امت جد خویش و اصلاح در میان ایشان اشاره میکند
و میفرماید: «ما خرجت اشرا و لابطرا ولکن خرجت لاصلاح امه جدی محمد، الموت احلی
من دخول النار» (برای فساد و تباهی خروج نکردهام بلکه برای اصلاح در امت جدم،
حضرت محمد (ص) ، بیرون آمدهام؛
زیرا مرگ شیرینتر از وارد شدن در آتش دوزخ است.) به نظر آن حضرت همراهی با دولت
اموی و کوتاهی در قیام ضد آن به معنای نادیده گرفتن حدود و قوانین الهی و آموزههای
وحیانی قرآن و سنت اسلامی است که پیامبر با عمل و کردار خویش شالودههایش را پی
ریخته است. کسی که به دستورها و فرمانهای الهی توجهی نکند و به آنها عمل ننماید
میبایست خود را آماده ورود به آتش دوزخ نماید. بنابراین در اندیشه ناب اسلامی و
قرآنی اصلاحات در امت و جامعه اسلامی امری بایسته است که کوتاهی در آن پیامدی جز
خشم خداوندی و عذاب آتش دوزخ نخواهد بود.
در آیات قرآن، واژه و اصطلاح اصلاحات در
معانی چندی چون اصلاح در معنای نزدیک به احسان و یا ایمان و یا توبه، اصلاح در
برابر افساد و اصلاح در برابر اضلال به کار رفته است که برای تبیین و بیان آن در
این نوشتار تلاش میشود تا در حد امکان گوشههایی از آن بازخوانی و تحلیل شود.